با قسمتی دیگر از بررسی اصطلاحات دیجیتال مارکتینگ توسط تیم دکترگرافیک با شما عزیزان همراه هستیم.
«اقیانوسهای آبی» و «اقیانوسهای قرمز»، علاوه بر استعارههای بصری بسیار قانعکننده، اساساً اصطلاحات عامیانه برای بازارهای مورد مناقشه و غیرقابل رقابت هستند.
چان کیم و رنه موبورن اصطلاحات اقیانوس های قرمز و آبی را برای نشان دادن جهان بازارها ابداع کردند.
بیوگرافی چان کیم (Chan Kim)
چان کیم یک نظریه پرداز تجارت اهل کره جنوبی است. او استاد استراتژی و مدیریت در INSEAD، و یکی از مدیران موسسه استراتژی اقیانوس آبی INSEAD در فونتنبلو، فرانسه است. او به عنوان یکی از نویسندگان کتاب استراتژی اقیانوس آبی در سال 2005 شناخته می شود.
او به عنوان یکی از نویسندگان کتاب استراتژی اقیانوس آبی در سال 2005 شناخته می شود. کیم در مدرسه بازرگانی راس تحصیل کرد، جایی که اواخر دهه 1970 در آنجا کار آکادمیک خود را آغاز کرد و در نهایت پروفسور شد. در سال 1992 او به فرانسه نقل مکان کرد و در آنجا استاد استراتژی و مدیریت در INSEAD و مدیر مشترک مؤسسه استراتژی اقیانوس آبی INSEAD در فونتنبلو فرانسه شد.
بیوگرافی رنه موبورن (Renée Mauborgne)
رنه موبورن، اقتصاددان و نظریه پرداز تجاری آمریکایی است. او استاد استراتژی در INSEAD، یک مدرسه بازرگانی مستقر در فرانسه است. موبورن همچنین یکی از مدیران موسسه استراتژی اقیانوس آبی INSEAD مستقر در فونتنبلو است. او به عنوان یکی از نویسندگان کتاب استراتژی اقیانوس آبی در سال 2005 شناخته می شود.
اقیانوسهای قرمز
اقیانوسهای قرمز همه صنایعی هستند که امروزه وجود دارند – فضای بازار شناخته شده، جایی که مرزهای صنعت مشخص میشود و شرکتها سعی میکنند از رقبای خود پیشی بگیرند تا سهم بیشتری از بازار موجود را به خود اختصاص دهند. رقابت Cutthroat اقیانوس را قرمز خونی می کند. از این رو، این اصطلاح مورد استفاده قرار میگیرد.
بازاریابی سنتی و حتی برخی از استراتژیهای بازاریابی دیجیتال قدیمیتر نمونههایی از «اقیانوسهای قرمز» هستند. این سبک بازاریابی بسیار پاسخگو است و بر موقعیت رقابتی در یک گروه استراتژیک و رقابت در برابر رقبا در همان صنعت تمرکز دارد. همچنین به شدت پاسخگو است و با روندهای خارجی به محض وقوع تطبیق می یابد. در حالی که مطمئناً اتخاذ یک استراتژی سنتی تر بازار ارزش دارد، به ویژه در زمان های سخت مالی که ریسک مالی بیشتری در ارتباط با آزمایش وجود دارد، این می تواند یک استراتژی «آهسته» با بازدهی محدودتر در تلاش باشد.
اقیانوسهای آبی
اقیانوسهای آبی نشاندهنده تمام صنایعی هستند که امروزه وجود ندارند – فضای بازار ناشناخته، کشف نشده و عاری از رقابت. مانند اقیانوس «آبی»، وسیع، عمیق و قدرتمند است – وهمچنین از نظر فرصت و رشد سودآور است.
اقیانوس آبی، بازاری بکر و بدون چالش است، عاری از رقبا و اشباع. صنایع رقابتی تر و شلوغ تر با اقیانوس های قرمز مقایسه می شوند، جایی که کوسه ها و شکارچیان برای تسلط با یکدیگر می جنگند. این استراتژی که در سال 2005 در کتاب استراتژی اقیانوس آبی: چگونه فضای بازار بیرقیب ایجاد کنیم و رقابت را بیربط کنیم» توسط چان کیم و رنه موبورن مفهومسازی شده است، این استراتژی کسبوکارها را تشویق میکند تا فراتر از بازارهای سنتی رقابت محور به منشعب شوند و سرمایهگذاریهای تجاری مخل را کشف کنند.
ویژگی های رقابت در اقیانوس قرمز و آبی
نمودار زیر ویژگیهای متمایز رقابت در اقیانوسهای قرمز (استراتژی اقیانوس سرخ) در مقابل ایجاد یک اقیانوس آبی (استراتژی اقیانوس آبی) را خلاصه میکند.
اقیانوس آبی اقیانوس قرمز
فضای بازار بدون رقابت ایجاد کنید |
در فضای بازار موجود رقابت کنید |
رقابت را بی ربط ومعنا کنید |
رقابت را شکست دهید |
تقاضای جدید ایجاد و جذب کنید |
از تقاضای موجود بهره برداری کنید |
مبادله ارزش و هزینه را بشکنید |
مبادله ارزش و هزینه را انجام دهید |
کل سیستم فعالیت های یک شرکت را به دنبال تمایز و هزینه کم تراز کنید |
کل سیستم فعالیت های یک شرکت را با انتخاب استراتژیک آن یعنی تمایز یا هزینه کم تراز کنید |
تفاوت های اساسی بین استراتژی اقیانوس قرمز و استراتژی اقیانوس آبی
برای حفظ خود در بازار، استراتژیست های اقیانوس قرمز بر ایجاد مزیت نسبت به رقبا تمرکز می کنند، معمولاً با ارزیابی آنچه رقبا انجام می دهند و تلاش برای انجام بهتر آن. در اینجا، تصاحب سهم بیشتری از یک بازار محدود به عنوان یک بازی حاصل جمع صفر در نظر گرفته می شود که در آن سود یک شرکت با ضرر شرکت دیگر به دست می آید. آنها بر تقسیم اقیانوس قرمز تمرکز می کنند، جایی که رشد به طور فزاینده ای محدود می شود. چنین تفکر استراتژیک باعث می شود که شرکت ها صنایع را به صنایع جذاب و غیرجذاب تقسیم کنند و بر این اساس تصمیم بگیرند که وارد شوند یا نه.
استراتژیست های اقیانوس آبی تشخیص می دهند که مرزهای بازار فقط در ذهن مدیران وجود دارد و آنها اجازه نمی دهند ساختارهای موجود بازار تفکر آنها را محدود کند. برای آنها، تقاضای اضافی وجود دارد، تا حد زیادی استفاده نشده است. اصل مشکل نحوه ایجاد آن است. این به نوبه خود مستلزم تغییر توجه از عرضه به تقاضا، از تمرکز بر رقابت به تمرکز بر ایجاد ارزش نوآورانه برای باز کردن تقاضای جدید است. این امر از طریق پیگیری همزمان تمایز و هزینه کم به دست می آید.
تحت استراتژی اقیانوس آبی، به ندرت یک صنعت جذاب یا غیرجذاب به خودی خود وجود دارد، زیرا سطح جذابیت صنعت را می توان از طریق تلاش های وظیفه شناسانه شرکت ها تغییر داد. همانطور که ساختار بازار با شکستن مبادله ارزش و هزینه تغییر می کند، قوانین بازی نیز تغییر می کند. بنابراین رقابت در بازی قدیمی بی ربط تلقی می شود. با گسترش سمت تقاضای اقتصاد، ثروت جدیدی ایجاد می شود. بنابراین، چنین استراتژی به شرکتها این امکان را میدهد که تا حد زیادی یک بازی با مجموع غیرصفر، با احتمال پرداخت بالا، انجام دهند.
جمعبندی
محیط رقابتی یک شرکت در دنیای تجارت با انتخاب بین استراتژی های اقیانوس قرمز و اقیانوس آبی شکل می گیرد. استراتژی تجاری اقیانوس آبی نوید سرزمین ناشناخته و پتانسیل نوآورانه را می دهد، در حالی که اقیانوس سرخ یک میدان جنگ شناخته شده با رقابت شدید را ارائه می دهد. تصمیم بین این رویکردها در نهایت به اهداف یک شرکت، تمایل به ریسک و تمایل به کشف مسیرهای خلاقانه در دنیای گسترده و دائماً در حال تکامل تجارت بستگی دارد.
منابع:Wikipedia – X – INSEAD – hammermarketing